Zat om altijd maar te moeten bewijzen dat ik kan functioneren. Dat ik ondanks mijn diagnose aan de slag kan gaan en kan werken. Ik ben het zat om telkens maar 1-0 achter te moeten staan en elke dag zowat moet bewijzen dat ik niet meervoudig gehandicapt ben. Ik ben niet verstandelijk of heb een laag IQ, echter word ik vaak wel zo behandeld en dat alleen omdat ze TOS niet kennen. Dat ik in het dagelijks leven mee kan komen, ondanks mijn spraakstoornis, willen velen niet inzien.
De meeste mensen zien alleen de diagnose op papier, maar dat er veel meer achter een diagnose zit, helaas niet. Je wordt zowat over één kam geschoren zodra ze weten dat je een diagnose hebt. Dat je wordt afgestempeld als gehandicapte en dat je niet kunt functioneren in de maatschappij.
Dan ben je eindelijk volwassen en is dit echter de werkelijkheid waar ik nog dagelijks mee te maken krijg. Het zal natuurlijk altijd lastig zijn om een diagnose te hebben die niet zo bekend is, echter helpt de maatschappij hier ook niet goed in mee.
"π°π πππ ππππ ππππππ
πππππ, ππππ πππ ππππππ ππππ πππ π
πππππππ!"