Ambulante begeleiding

Tijdens de ambulante begeleiding heb ik hulp van een vrouw gehad. Zij kwam 2x per week op school en we werkten met oefeningen aan de zinsopbouw en verhaalopbouw. We werkten met de oefeningen die in het logopedie schriftje stonden, de oefeningen die zij had en met de oefeningen van de "Praatboeken".

Om de zoveel maanden was er een begeleidingsgesprek met de ambulante begeleider van het cluster 2 onderwijs. In het verslag van het begeleidingsgesprek stonden een aantal gesprekspunten vermeld, zoals:

• Bevindingen, hieronder valt de algemene indruk, communicatieve ontwikkeling, sociale en emotionele ontwikkeling, werkhouding en didactische ontwikkeling
• Jaar- / Deelhandelingsplan
• Afspraken

Algemene indruk: Goed, geen bijzonderheden.

Bij de punten van de bevindingen stond het volgende vermeld:

Communicatieve ontwikkeling:                               

De verstaanbaarheid van Jessica is voor iemand die met haar onbekend is in eerste instantie niet voldoende, haar spraakproductie laat nog enkele klankonzuiverheden zien in de spontane setting, daarbij praat zij zacht. Als luisteraar moet je zeker even aan haar wennen. Zij kan zich wel goed uitdrukken en kan bij de oefeningen goede zinnen maken, na een tijdje is de verstaanbaarheid beter geworden (waarschijnlijk door gewenning en is Jessica wat zekerder geworden) De communicatieve redzaamheid van Jessica is verder goed.

Sociale en emotionele ontwikkeling:                         

De sociale en emotionele ontwikkeling was goed,  er waren geen bijzonderheden.

Werkhouding: 

De werkhouding was goed.

Zoals hierboven beschreven werd er ook gewerkt met de oefeningen van de praatboeken. Een praatboek is van origine een trainingsprogramma voor de basisvaardigheden spreken en luisteren bij de begeleiding van kinderen met spraak- en taalproblemen of een verstandelijke beperking. Praatboeken zijn echter ook geschikt voor gebruik op de basisschool, als logopedische hulp, remedial teaching en voor anderstaligen.