Drie-Minuten-Toets

Ook ik heb de Drie-Minuten-Toets moeten doen en wat vond ik het vreselijk. De toets werd individueel afgenomen in een aparte ruimte waar de lerares al op mij zat te wachten. Ik kreeg drie leeskaarten met rijen woordjes die ik voor moest gaan lezen. Voor elke kaart kreeg ik een minuut de tijd en in die minuut moest ik zoveel mogelijk woordjes foutloos voorlezen. De drie kaarten gingen van makkelijke woorden naar moeilijke woorden.

De leerkracht hield bij hoeveel woorden ik goed voorgelezen had. Woorden die ik fout uitsprak telden niet mee in de score, maar woorden die ik uit mijzelf verbeterde wel. Aan het eind van de minuut werd de score berekend. Eerst werd geteld hoeveel woorden ik goed voorgelezen had, en daarna werd het aantal fout gelezen woorden ervan afgetrokken.

Als iemand met TOS/verbale dyspraxie ook nog eens onder tijdsdruk woorden moet gaan voorlezen is de gehele automatisering weg. Dat is natuurlijk logisch en dat was bij mij ook zo. Zelf was ik ook heel erg gespannen of ik het wel goed deed. Ik zag dat de lerares onder zowat elk woord een streep ging zetten, wat dus betekende dat het woord fout uitgesproken was. Dat maakte mij nog nerveuzer en hielp dus helemaal niet.

Ik heb toen op technisch lezen cito 2x een E gehaald, wat een onvoldoende betekende. Zelf was ik hier ook erg boos om. Ik wou het zo goed mogelijk doen, maar onder tijdsdruk lukte het gewoon niet.

Volgende week komt het bericht wat de Drie-Minuten-Toets precies inhoud en hoe het tegenwoordig gaat.