Klas 2

Wat zal ik hier eens over vertellen. Ik denk wel echt, dat dit het dieptepunt van mijn schoolcarrière was. Elk jaar kregen wij een nieuwe mentor en ook deze mentor zou mijn TOS bespreekbaar maken.

Tijdens het mentorgesprek gaf ik aan dat ik niet goed in de klas lag. Dat als ik in de klas zat mijn klasgenoten een paar tafels verder gingen zitten, zodat ze niet bij mij in de buurt hoefden te zitten. Of dat ik in de pauze bij mijn klasgenoten stond en hun zich afvroegen wat ik hier überhaupt deed. Mijn mentor verbaasde zich hierover en zogenaamd was het hem helemaal niet opgevallen. Hij beloofde dat hij hier iets aan ging doen.

Bij het volgende mentoruur hadden wij het over koetjes en kalfjes en aan het einde van de les zei hij dat hij iets belangrijks wilde bespreken en riep mij naar voren. Hij vroeg mij of ik het wilde zeggen of hij. Hij vertelde dat ik bij hem was gekomen met het verhaal dat de klasgenoten mij pesten en hij vroeg zich af of dit waar was en waarom ze dit deden. Mijn hele zelfvertrouwen wat ik in de afgelopen jaren had opgebouwd, was op dat moment helemaal verdwenen! Natuurlijk zeiden mijn klasgenoten dat ze zich dit niet realiseerden en dat zogenaamd niemand dat deed.

In het begin hielp het wel wat dat dit besproken was, maar op den duur was het weer zoals vanouds. Ik voelde mij nog ongemakkelijker in de klas, zodat ik toen uiteindelijk ervoor koos om weer geregeld te gaan spijbelen. Ik voelde mij helemaal niet meer op mijn gemak en ik verdronk als het ware. Bij het voortgangsgesprek gaf mijn mentor aan dat ik niet over mocht naar het examenjaar, aangezien ik er zelf voor had gekozen om te spijbelen. Misschien met een goede motivatie zou ik de 2e klas hier nogmaals over mogen doen, maar dat hoefde voor mij niet meer. Ik had geen vertrouwen meer in de school en wilde hier het liefst zo snel mogelijk weg.

Uiteindelijk ben ik toen in april 2018 op het Alfa-college gestopt en ben toen in september met dezelfde opleiding in klas 2 op het Noorderpoort begonnen. Op sommige momenten kan ik hier nog steeds zo boos om worden, aangezien ik achteraf wel de nodige ondersteuning had kunnen krijgen maar niemand hier iets over vertelde. Het had dus heel anders kunnen gaan...