Logopedie

Op de Tine Marcusschool kreeg ik 2x per week logopedie. De logopedie die ik bij mij in de buurt had stopte toen ik naar de Tine Marcusschool ging. Ik nam mijn logopedie boekje altijd mee als ik logopedie had zodat de logopediste erin kon zetten wat we allemaal gedaan en geoefend hadden. Ook zette mijn moeder er altijd in wat we dat weekend of in de vakantie gedaan hadden. Ze plakte er ook foto's in. De logopediste kon zo lezen wat we hadden gedaan en ze kon er ook vragen over stellen

Zo was het makkelijker praten voor ons allebei en hoefde de logopediste niet na te vragen als ze mij niet verstond.

Aan het eind van iedere logopedie les mocht ik een sticker plakken op een kleurplaat. Na 13x was de kleurplaat vol en mocht ik een nieuwe uitzoeken. De logopediste had altijd vele kleurplaten zoals K3, Totaly Spies tot aan Bob de bouwer. Genoeg keuze dus. De kleurplaat was erg duidelijk zodat je kon zien waar je een sticker kon plakken. Ook kon je zien hoeveel keer je nog naar de logopediste moest gaan om hem vol te krijgen, zodat je een nieuwe uit mocht kiezen. Zelf vond ik een sticker plakken op de kleurplaat altijd erg leuk om te doen. Een soort beloningssysteem was het.